Drakk champagne til 1.700 kroner: – Den var jævla god. Eg måtte heim etter lunsj

– Me opplever både auka sal og interesse for vin no. Trafikken på vinsidene er stor.

Det seier Svein Vinofil Lindin til Medier24.

Ja, han heiter Vinofil til mellomnamn. Og er Kapital sin vinjournalist.

Norge er delvis stengt ned, barar og restaurantar i Oslo serverer ikkje alkohol til tørste Oslo-folk og alkoholen må ein dermed handla sjølv. Difor rapporterer også Vinmonopolet, ikkje overraskande, om vekst i salet.

Og for at du skal finna vinen som passar til nettopp deg eller biffen din, er ofte vinmeldingane i rikspressa di tryggaste kjelde.

– Me har til og med hatt live-smakingar på nett. Eg har tidlegare halde kurs og føredrag digitalt, men ikkje i den skalaen som no, kor ein har 700 menneske som sit heime og følgjer med på at eg snakkar til kamera. Det er fantastisk, held Lindin fram overfor Medier24.

– Eg får lite vin i gåve

Han byrjar på jobb klokka 6 kvar dag, smakar vinen som kjem til Norge, går på smakingar hos Vinmonopolet og hos importørar, har eigne smakingar, gjennomfører testar, og snakkar med folk.

– Mange seier eg har draumejobben. Men det er mykje jobb, og det er mykje vin som skal smakast. Ein smakar på mange tusen i månaden, og det er ikkje alt som er godt.

Vinmeldarane er kjent for eit kreativt språk for å skildra vinane, anten det smakar «våt stein» eller «voks». Språkrådet har ein heil artikkel om temaet.

Merete Bø, vinjournalist i Dagens Næringsliv, er heldig, meiner ho.

– Fordi lesarundersøkingane våre viser at lesarane mine er veldig vininteressert, og har sikkert tileigna seg ein måte å lesa eller tolka meg på.

– Eg har høyrd eit rykte frå NHST-bygget om at vener ikkje tør kjøpa vin til deg. Er det riktig?

– Det kan henda. Eg får lite vin i gåve, men eg får gåvekort på Vinmonopolet. Det blir eg glad for, seier ho.

Stor interesse på Hegnar-huset

Lindin samanliknar vinsmaking med interiørfaget.

– Eg og deg er kanskje ikkje så flinke på interiørfargar – men det finst jo over 100 ulike gråfargar, til dømes, seier han.

Sjølv smakar han mellom fem og åtte tusen vinar i året.

– Korleis er vininteressa blant pressefolk?

– Det veit eg ikkje. Eg har berre jobba i Kapital i 2,5 år, men inntrykket er at vininteressa på Hegnar-huset er kjempehøg.

Nyleg smakte han på ein champagne til 1.700 kroner, sendt frå Frankrike. Nemleg 168. årgang av Krug Grande Cuvée.

– Den var jævla god. Då måtte eg heim etter lunsj, seier den vinofile.

Smakar mellom 8-12 tusen vinar årleg

Merete Bø seier ho knapt snakkar om noko anna enn vin, og at ho gjerne skulle hatt snakke om andre ting. Også ho opplever ein aukande interesse for vinstoff.

– Eg lanserte mellom anna eit nyheitsbrev for abonnentane i påska, og der nådde me målet med påmelde, som var fastsett til sommaren, på berre to dagar. Det verkar som folk vil lesa om vin no, seier ho.

– Det verkar som ein fin jobb?

– Veldig fin jobb. Men vinsmaking er ein jobb. Ein skummar fløyten, men samstundes er det ikkje berre fryd å sitja og smaka 200 vinar på ein dag, legg Bø til.

– Kor mykje vin smakar du på eit år?

– Det er litt varierande. Eg har vore oppe i 10-12 tusen vinar på eit år. Men vanlegvis ligg det mellom 8 og 12 tusen, seier ho.

Bø held fram:

– Eg er heldig som får lov til å vera fast tilsett som vinjournalist, det er ikkje så mange av oss. Det er mykje reising til alle dei kjekkaste landa i verda. Jobben består av reising, intervjuing av vinprodusentar, og finna vinklingar som ikkje er gjort før. Og så er det blitt meir og meir smaking av vin fordi det er så mykje vin som blir lansert i Norge om dagen.

– No er det derimot ikkje så mykje reising, så ein må tenka litt kreativt.

Ho har fått med seg kva konkurrenten har gjort med live-smakingar, men sjølv har ho ikkje gjort det same.

– Heldigvis har eg mykje stoff på lager, så eg skriv ut det eg har frå tidlegare reiser. Held det fram lenge med reiseforbod, så må ein tenka kreativt.