Førre veke fortalde NRK-journalist Mikal Aaserud om då han vart kalla inn på teppet etter ei twittermelding då han jobba i VG. Samstundes tok kritiserte han journalistar sin aktivitet i sosiale medier.
– I dekninga av NFF ser eg at enkelte journalistar meiner mykje om dei same personane dei intervjuar dagen etter. Då vil eg lese saka med andre eigne auge enn eg elles ville gjort, seier Svein Graff til Medier24. Han har bakgrunn som journalist og vaktsjef i NRK, TV 2 og Laagendalsposten.
Vidare nemner han dekninga av Norges Idrettsforbund og spelmonopoldebatten som typiske felt kor journalistane flaggar eigne synspunkt i sosiale medier. På oppmoding vil han likevel ikkje vise til konkrete dømer eller enkeltjournalistar.
– Problemet har blitt større
Graff tykkjer det er eit utbreitt problem – spesielt i sportsjournalistikken, og lurar på kva retningslinjer redaksjonane har for å unngå at integriteten vert sett i tvil.
– Det skjer i alle delar av journalistikken, men det er ekstra utbreitt i sportsjournalistikken. Det er kanskje fordi delar av sportsfagfeltet er noko alle likar å meine noko om, seier Graff, og legg til:
– Men det er framleis journalistikk, store pengestraumar og viktige samfunnsforhold som vert dekka. Då må dei same kriteria ligge til grunn.
Graff meiner sportsjournalistikken heng bakpå samanlikna med andre avdelingar, og trur ein del av forklaringa litt i manglande skulering og journalistfagleg bakgrunn.
– Den grunnleggande presseetiske forståinga manglar. Og problemet har blitt større i takt med fleire sosiale medier, og særleg på Twitter, seier han.
– Problemet då er at du går frå å vere journalist til å bli aktør, legg han til.
– Går veldig langt i sosiale medier
Halvor Lea, pressesjef i Olympiatoppen, har gjort same observasjonar, men er ikkje like krass i kritikken som Graff.
– Eg har registrert at ein del journalistar går veldig langt i sosiale medier, sjølv om dei i neste omgang skal møte den saka og menneska i ein situasjon kor det er venta objektivitet.
– Er du samd i at problematikken er ekstra utbreitt i sportsredaksjonane?
– Eg har reagert på at andre type journalistar har gjort det same, så eg vil ikkje seie at det er eit fenomen innanfor sportsjournalistikken. Eg ser det innanfor nyheitsjournalistikken òg, seier han.
Lea har lagt merke til eit stadig aukande fokus på profilbygging blant sportsjournalistane, og spekulerer i om det er blant årsakene til aktivitet i sosiale medier.
– Eg har stilt spørsmålsteikn til om redaksjonane har retningslinjer på dette, eller om dei berre oppmodar til å vere mest mogleg aktive for å generere engasjement rundt journalistikken og personane, ettersom journalistikken er blitt meir og meir personifisert.
VG: – Forbetringspotensial
Sportssjef i VG, Øyvind Brenne, er samd i at det er ei utfordring redaksjonane er nøydd til å vere på vakt for. Han meiner likevel ikkje det er utbreitt hos sine eigne.
– Frå dag til dag tykkjer eg ikkje det er eit stort problem, men det er eit tema som heile bransjen treng større bevisstheit rundt, seier Brenne.
– I utgangspunktet har journalistane våre er fridom under ansvar, og dersom nokon går over grensa vert det handtert internt, legg han til.
– Er du samd i at problematikken er ekstra utbreitt i sportsredaksjonane?
– Eg trur sportsjournalistikken tradisjonelt alltid har blitt sett på som eige felt. Om det er dårlegare enn andre veit eg ikkje, men det er utan tvil forbetringspotensial der, seier han.
Brenne tykkjer det er viktig å vere medviten si rolle, og at ein ikkje gjer seg sjølv inhabil i saker ein kan bli nøydd til å dekkje redaksjonelt.
– Ein kan ikkje setje seg i situasjonar kvar ein eigen integritet vert trekt i tvil. Difor er det viktig å ha eit meir bevisst forhold til det i framtida. Å vere journalist er eit fantastisk yrke, som gir meiningsfylte arbeidsdagar og spanande moglegheiter, og då er det å gi avkall på moglegheita til å ta stilling til saker ein kan komma borti journalistisk, eit offer som bør vere uproblematisk, seier han.
NRK: – Ikkje fått den type tilbakemeldingar
Også i NRK Sporten er ein dei seinaste åra blitt meir medviten om kva ein kan skrive og ikkje skrive i sosiale medier.
– Eg har ikkje inntrykk av dette er eit stort problem. Me har tidlegare hatt nokre som har fått stor merksemd for tvitringa si, og det har skjerpa folk i redaksjonen, seier sportssjef Egil Sundvor.
– Følgjer de opp korleis dei tilsette opptrer i sosiale medier?
– Dersom me ikkje klarar å følgje opp, er det som regel andre som gir beskjed. Eg har ikkje fått den type tilbakemeldingar. Det er ein krevjande balanse, seier Sundvor.
Sundvor trur ikkje Graff har rett i at sportsjournalistane ikkje er like etisk bevisste som sine kollegaer i andre avdelingar.
– Om du ser tilbake i tid, så har han sikkert rett i det. Men det har skjedd ei profesjonalisering innanfor sportsjournalistikken dei seinaste åra, som gjer at presseetikken sit like godt i ryggmergen hos dei som hos andre, seier han.